วันเกิด หรือ วันผู้ให้กำเนิด

ไฉนเรา เรียกกัน ว่า"วันเกิด""วันผู้ให้ กำเนิด" จะถูกกว่า

งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น

ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง

หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทนง

วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย

- - - - - -

ณ มุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้านัก

หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย

โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย

แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์

- - - - - -

วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่

เจ็บท้องแท้ เท่าไร ก็ไม่บ่น

กว่าอุ้มท้อง กว่าคลอด รอดเป็นคน

เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร

- - - - - -

แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น

กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส

ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ

ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา

- - - - - -

ไฉนเรา เรียกกัน ว่า"วันเกิด"

"วันผู้ให้ กำเนิด" จะถูกกว่า

คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา

ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้

- - - - - -

เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ

ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่

รำลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด

อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว

ขอบคุณบทความจาก ธรรมจักร(ธรรมบุตร )